Çocuk olmak isterdim… Hayatin güzelliklerine varan, kötülüklerden bihaber, rahmetin ulaştığı yerde sevgiyle yoğrulmuş bir çocuk; zihninde tertemiz düşünceleriyle, kalbinde nefret, vücudunda zahmet olmayan bir çocuk…
Hayata çocuk gözüyle bakabilmek; bayramda alınan yeni ayakkabının zevki, yeni elbiselerin verdiği mükemmel heyecanı yaşayabilmek, top koşturmak, çizgi film izlemek, zıplamak, salıncağa binmek, yere düşünce gülerek kalkabilmek, sevgiyle uçmak isteyen bir çocuk…
Geçmişte takılı kalmayan, geleceğe dair planları olmayan, sadece bugünü yaşayan, gerçekleri hayalleriyle karışık, zamanı hep o anda kalan, kahramanları hep iyi, sıcaklığıyla etrafını ısıtan, ışığıyla karanlığı dağıtan ve aydınlatan çocuk…
Çocuk olmak isterdim; kendi çıkarını hiçe sayan, sadece bir şekere dünyayı kurtaran, aldanan fakat aldatmayan, yalan nedir bilmeyen, samimiyetle inanan kalpten bir bismillah ile işe başlayan çocuk…
Çocuk olmak isterdim; sevilen, saçı okşanan, yanağından bir makas alınan öpülmenin mutluluğuyla insanlara sımsıkı sarılan, hayata hayattakilere umutla bakan çocuk…
Anne şefkatine sığınan, annenin tatlı tokadı ile anne diye ağlayarak annenin sıcacık kucağına sarılan, büyük bir istekle babadan balık tutmasını öğrenen, kardeşiyle soğuk gecede sıcak ekmeğini paylaşan aile saadetini yaşayan çocuk…
Çocuk penceresiyle bakmak isterdim dünyaya; kuşlarla uçmak çiçeklerle konuşmak, yağmurla sağanak olmak, gökyüzünde uçan bir bulut, gemilere yol gösteren bir yıldız, bembeyaz ışığıyla etrafı aydınlatan bir ay…
You're Definitely On The Page of Ismet Soner :) 